Maart 2006
De eerste klus die ik deze
maand ga aanpakken is de as. Deze is in nog zulke goede staat dat het
alleen nodig is een paar oppervlakkige roestplekken kaal te maken,
waarna de as opnieuw in de zwarte body coating gespoten kan worden. De
remmen, remkabels en lagers zijn nog als nieuw en blijven dus
gemonteerd.
Dit klusje was dus in één avond geklaard, het is 1 maart
en de as ligt nu klaar om gemonteerd te worden.
Het volgende klusje is het maken van het disselluik mechaniek, het
disselluik kan straks in één beweging worden geopend of
gesloten, en in de open of dicht stand gehouden met een gasveer. Er
komen verder geen vergrendelingen of sloten in het disselluik, hierin
valt toch niets te halen. het mechaniek wordt doeltreffend maar ook
éénvoudig.
De foto's hierboven illustreren het mechanisme.
In de disselruimte komt nog een rek waartegen de gasfles(sen) en
watertank vastgezet kunnen worden.
Wat moet er nog gebeuren?
- gasleidingen
onder de vloer leggen
- hefdak
volledig monteren
- gasflessenrek
maken en monteren
- markeerlichten
monteren
- as monteren
- dissel monteren
- oploopremmechanisme
monteren
- uitdraaisteunen
monteren
- aluminium
buitenbeplating polijsten
Al deze klussen kunnen pas
uitgevoerd worden als de caravan definitief onder de carport vandaan
gehaald wordt, en dit ga ik pas doen als het weer dit een beetje
toelaat. Tot nu toe heeft het nog continu flink doorgewinterd
(08-maart-2006), maar ik heb goede hoop dat de caravan het aankomende
weekend weer op zijn echte as en wielen komt te staan, de overige
werkzaamheden zijn dan nog maar een peuleschil.
Dit weekend (11 en 12 maart) zijn de weersvoorspellingen niet gunstig,
s'nachts nog -6 en overdag sneeuwbuien. Maar omdat ik toch graag verder
wilde heb ik zaterdags de caravan onder mijn andere carport gezet,
welke hoog genoeg is. Nu kon ik het hefdak definitief monteren.
Voorlopig komt het hefdak nog op zijn oude originele hefmechanisme
bestaande uit 4 scharen met schroefveren. Deze scharen heb ik voorzien
van nieuw vet en ze werken nu toch beter als wat ik verwacht had.
De scharen zijn nu met RVS slotbouten aan het dak bevestigd, zodat deze
nooit meer zullen vastroesten. De lijsten waarmee het stof aan het
vaste dak vast zit heb ik iets verschoven gemonteerd, zodat alle
schroefgaatjes opnieuw geboord moesten worden. De originele
schroefgaatjes waren namelijk bijna allemaal te groot waardoor de
schroefjes er geen grip meer op hadden. Het was zulks guur weer
waardoor het later in de middag in de caravan nog maar 0 graden was.
Ondanks de kou was het voor mij heerlijk werken in de caravan, omdat
dit soort opbouwende klussen zoveel voldoening geven. Later nadat het
hefdak volledig gemonteerd was heb ik de caravan van binnen maar eens
ontdaan van zijn inmiddels behoorlijk aangegroeide stoflaag.
Voor de zondag was wel beter weer voorspeld, het zou in ieder geval
zonnig zijn met weinig wind, maar toch een veel te lage temperatuur
voor het jaar. Voor mij stond het vast, vandaag zal de mooiste dag van
het restauratie project worden!
Het was inderdaad koud, maar de zon maakte veel goed, en er zijn toch
nog een paar vlokken sneeuw naar beneden gedwarreld. De caravan werd
buiten neergezet, omdat hij een flink stuk omhoog moest. Als eerste heb
ik de achterzijde op assteunen gezet en daarna de voorzijde omhoog
gezet. Daarna zijn in chronologische volgorde de volgende items aan de
caravan bevestigd:
- nieuwe uitdraaisteunen voor
- de opnieuw in de bodycoating
gezette as
- nieuwe schokbrekers (waarvoor
er nog een aanpassing aan de montageplaat nodig was)
- de bijna nieuwe wielen (met
een setje BMW wieldoppen)
- nieuwe uitdraaisteunen achter
- markeerlichten
- de opgeknapte dissel
- opstapje bij de deur
Voor het eerst sinds oktober 2004
staat de caravan weer op zijn eigen as en wielen. Al deze onderdelen
waren in een paar uurtjes gemonteerd, dat is dan het voordeel van een
goede voorbereiding. Voor mij was het werkelijk een genot de caravan
weer op zijn wielen op de normale hoogte te zien. Het blanke aluminium
fonkelde geweldig in de zon.

Zo, dat ziet er dan uiteindelijk toch
heel anders uit!
Later op de dag heb ik de caravan nog even achter beide auto's gehangen
om de verlichting te controleren (beide auto's zijn nu ook voorzien van
een 13 polige jaeger) en uiteraard werkte het allemaal perfect.
Waar ik wel nog aan moet wennen is dat de caravan nu buiten moet
blijven staan. Een overkapping voor de volgende winter moet nog gebouwd
worden.
nog een paar klusjes en dan??
De remstang (die van de koppeling naar de as loopt) was echt niet meer
bruikbaar, het is een massief ijzeren staaf van 10mm aan beide zijden
voorzien van schroefdraad. Ik heb een nieuwe remstang gemaakt van een
gegalvaniseerde buis met een diameter van 15mm waaraan aan de voorzijde
een stuk M10 draadeind zit gelast en aan de andere zijde een gladde
staaf van 10mm. In het midden heb ik een oog gemaakt waaraan de
remstang met een ketting aan de bodem gehangen wordt.
Vandaag (16-maart) is de luifel aangekomen, deze hadden we besteld bij
"kampeerwinkel.com" waar hijj het goedkoopst was inclusief
bezorgkosten. Het is een Fiamma caravanstore "zakluifel" welke
tijdens de reizen aan de rail kan blijven zitten. Uiteraard heb ik de
luifel er meteen even aangezet en uitgetest.
Ondanks dat de luifel een breedte heeft van 4,10 meter heeft is deze
eenvoudig door één persoon uit te zetten en weer op te
bergen. Opgezet staat de luifel nog schuin genoeg als hij vooraan zo
hoog staat dat ik er nog recht onderdoor kan lopen, Ook het openen en
sluiten van de deur gaat prima, deze raakt de luifel niet.
Ik denk dat het plaatsen van de extra rail op het dak, zoals ik het
gedaan heb, de ideale oplossing voor het plaatsen van een luifel is.
Het doek van de luifel zit op deze manier zeker 10 cm hoger dan in de
originele rail.
Dit weekend (18 en 19 maart) is de caravan "street legal" gemaakt en
zijn de gasleidingen gemonteerd. De remstang is namelijk gemonteerd,
waarmee de caravan zover af is dat hij op de weg kan. Ik heb de
remstang op exact dezefde afstelling gemonteerd zoals hij vroeger ook
zat, er vanuit gaande dat de remmen ooit perfect gewerkt hebben. Dit
kon in na de aanschf niet testen omdat het oploopmechanisme muurvast
zat.
Zaterdag heb ik ook de eerste testrit gemaakt op de openbare weg.
Tijdens deze proefrit kon ik meteen vaststellen dat de oplooprem
perfect functioneerd. Bij heel zacht afremmen of plotseling gas
loslaten gebeurt er niets, rem je iets harder, dan voel je (heel
soepel) dat de caravan mee begint te remmen en je hoeft dan niet harder
op de rem te trappen als zonder caravan. Zodra je de rem loslaat of
weer gasgeeft komt de caravanrem ook meteen vrij.
De caravan ligt uiters stabiel achter de auto en oneffenheden op de weg
worden prima verwerkt en niet overmatig doorgegeven aan de auto.
Tijdens deze eerste rit reed ik op een doorgaande binnenweg al over de
100km/u zonder dat ik daar erg in had. Uiteraard is de caravan op
dit moment nog onbeladen, maar door straks op de juiste manier te
beladen zal de stabiliteit hetzelfde blijven. Een
stabilisator-koppeling is dan ook absoluut niet nodig.
Ook zijn de gasleidingen onder de caravan gelegd, één van
de disselruimte naar het keukenblok waar de afsluiters zitten, en nog
een leiding van het keukenblok naar de kachel. Ook heb ik dit weekend
een flessenrek gemaakt, waar één 12kg en
één 5 kg gasfles tegen vastgezet kunnen worden.
Zondag zijn we met de caravan naar mijn ouders geweest om hem te laten
zien en heb ik meteen de luifel gedemonstreerd, foto's hieronder laten
het zien.

m'n vader
bewonderd en ik ben trots
Vandaag (maadag 20 maart) heb ik de caravan op een weegbrug gezet, nu
kon het ledig gewicht eenvoudig bepaald worden omdat er nog geen
spulletjes in zitten. Hij is gewogen inclusief 2 gasflessen (klein en
groot) en de luifel. Het totaalgewicht kwam uit op 960kg, dit was toch
wel iets meer dan wat ik verwacht had, maar nog altijd minder dan het
ledig gewicht op het kentekenbewijs. Hierop staat een gewicht van 980kg
genoteerd.
Omdat ik de weegbrug niet helemaal vertrouwde (wordt gebruikt voor
vrachtwagens tot 70 ton) heb ik het thuis nog eens nagewogen. Thuis
kwam ik op de volgende gewichten: rechterwiel 420 kg, linkerwiel 470 kg
en neuswiel 70 kg, wat in totaal ook weer 960 kg is. Dus de weegbrug
klopt exact.
De afgelopen dagen heb ik nog een aantal kleine klusjes uitgevoerd. Zo
is de accu definitief geplaatst en aangesloten, ook de omvormer(ook wel
inverter genoemd) en laadinrichting zijn aangesloten. De omvormer
schakelt automatisch in als de 230V~ op de "paalaansluiting" wegvalt,
waardoor de apparatuur in de caravan in principe altijd functioneerd,
er hoeft dus niet handmatig omgeschakeld te worden. De koelkast is
getest op de omvormer en werkt prima. Bij een omgevingstemperatuur van
20 graden draait de koelkast ongeveer 20 seconden per 5 minuten en
trekt dan ongeveer 180 VA uit de accu, dit is dan gemiddeld 12VA, nou
daar kan een absorbsie koelkast die minimaal 120VA continu nodig heeft
dus echt niet tegenop. Ik was een beetje bang dat de omvormer niet
voldoende vermogen kon leveren om de compressor van de koelkast te
starten, maar ook dat gaat prima.
In de koelkast kunnen in het vriesvak gewoon koelelementen ingevroren
worden, dus met een paar van deze elementen heb ik nog extra koude
reserve.
De voor deze caravan niet verplichte mistlamp heb ik ook gemonteerd, en
zit net zoals de markeerlichten onder de wand tegen de bodem
gemonteerd, zodat deze lelijke armaturen de lijn van de caravan niet
verstoren.