main

het begin

Zoals bij velen begint het camperen met een tentje vanwege het budget dat je als tiener te besteden hebt, maar om één of andere reden bevalt het camperen zo goed, dat je het blijft doen. Zo ook bij ons.
Wij hebben de eerste 12 jaar ook gekampeerd in een tent, en later ook eens de caravan van mijn ouders geleend, totdat er jonge spruiten in het gezin bijkwamen. Toen was het tentje uiteraard te klein en moest er iets anders voor in de plaats komen, maar zo'n burgerlijke sleurhut dat kon natuurlijk niet.
Dan maar het alternatief, een VOUWWAGEN, dat was het helemaal , toch kamperen in een tent, en toch alles bij de hand. Het belangrijkste waren natuurlijk de riante 'echte' bedden.

De vouwwagen was een Jamet ARIZONA, meteen de grootste die er was, ja want RUIMTE dat had je nodig met een jong gezin.
Het was 1999 toen de arizona er kwam, en we trokken er 2 tot 3 keer per jaar mee op uit. soms een weekendje in nederland, maar meestal 2 of 3 weken naar Frankrijk en Spanje.

Al gauw bleek dat al die ruimte in zo'n gigantische tent toch ook een groot nadeel had. Op de camping aangekomen was je al gauw een paar uur aan het opbouwen, terwijl de kinderen aan je hoofd liggen te zeuren. Maar nog erger werd het als je weer vertrekken ging, alles opruimen en inpakken was een gigantische klus waar je de dag ervoor al aan begon door het voortent gedeelte maar alvast op te ruimen en in te pakken. Op die manier was het mogelijk om nog enigzins op tijd verder te kunnen trekken. En daar zat 't 'm nou net. Trekken dat deden we .

Gemiddeld 3 tot 4 campings per vakantie was bij ons heel gewoon. Het gevolg hiervan was dat we de voortent van de vouwwagen na een paar jaar maar thuis lieten en alleen het slaapgedeelte opbouwden met een luifel eraan waar de keuken onder stond. Dit beviel al veel beter. Maar het opbouwen en afbreken werd toch een beetje vervelend, en je moest altijd geluk hebben met het weer, want een natte tent inpakken dat kon echt niet.

In 2003 op de camping viel mijn oog op een ouder frans echtpaar die met een klein caravannetje aan kwamen zetten. Meneer zette het ding op zijn plaats, draaide de pootjes en luifel uit, en klappte een dak op de caravan omhoog. Mevrouw haalde twee klapstoelen en een tafel uit de kofferbak en ze waren klaar.
De caravan had een ouderwets aandoende uitstraling, maar zag er nog heel nieuw uit. Wat mij vooral opviel was de rust die er vanaf straalde. Mijn interesse was gewekt.

Naderhand thuisgekomen ben ik me gaan verdiepen in de caravan die ik gezien had, en het bleek een Eriba Touring te zijn, en tot mijn verbazing werden ze nog steeds gebouwd.

Twee maanden later was de vouwwagen verkocht en met de opbrengst een Eriba Touring aangeschaft. Het was een Triton-M, dus met groot bed, kopkeuken en toiletruimte. De triton kon nog wel wat aandacht gebruiken, en gedurende de wintermaanden had ik mooi de tijd om wat zaakjes te verbeteren en aan te passen.
Het zeil op de vloer werd vervangen (alle meubels eruit), een lekkage van de afvoer van het aanrecht verholpen, een kilometer overbodige kabel en stopcontacten verwijderd (door de vorige eigenaar erin geprutst), en de toiletkast werd omgebouwd tot een gedeelte kast met 5 legplanken een porta potti.

In 2004 zijn we twee keer met de Triton naar frankrijk geweest. Onze kids (2 jongens toen 7 en 8) sliepen in een tentje en wij hadden een riant bed tot onze beschikking.
Tijdens beide vakantie's hebben we een aantal dagen behoorlijk slecht weer gehad, waardoor de jongens eigenlijk niet in het tentje konden slapen en bij ons in de caravan geslapen hebben. Het bed schijnt dus groot genoeg te zijn voor twee volwassenen en twee kinderen.
Eén nadeel had deze caravan wel, en dat was dat je bij minder goed weer telkens het bed moest ombouwen tot zithoek en vice versa. Verder is de touring ons prima bevallen. Het rijdt fantastisch, het heeft een klassieke uitstraling en je hoort toch niet bij de burgerlijke sleurhut types met zo'n vierkante doos achter de auto
We hebben onze eriba touring triton-M (1990) een jaar later weer verkocht, omdat we de caravan net iets te klein vonden, en eigenlijk een caravan wilden met een vast bed en de mogelijkheid om de kinderen binnen te laten slapen. Ons idee ging uit naar een Troll van gelijke leeftijd als de Triton, maar dan met een voor en achter zit, een Troll T dus.

Het aanbod van troll’s ligt erg laag, en het zou dus nog wel wat moeite kosten om er één te vinden. Mijn gedachte ging er naar uit om eventueel een oudere troll aan te schaffen waar nog werk aan was, maar met de mogelijkheid meteen wat aanpassingen aan het interieur te kunnen doen, zodat het meer naar onze smaak ingericht kan worden.

Oktober 2004
Op marktplaats verscheen een advertentie waar een eriba touring TITAN stond aangeboden, de advertentie meldde dat de bodem gedeeltelijk vervangen was en de caravan nog afgebouwd moest worden. De vraagprijs was 650 euro. Ik heb een bezichtigings afspraak gemaakt om de TITAN eens goed te gaan bekijken.

Een TITAN, dat was wel even wat anders, ik had in het afgelopen jaar de grote tourings zoals ODIN en TITAN wel regelmatig op internet bestudeerd, maar dat ik er daadwerkelijk een tegen zou komen…?

Het grote voordeel van deze touring modellen (odin en titan) is dat ze 10 cm breder zijn waardoor je een bedmaat krijgt van 2 meter lang i pl v de gebruikelijk 1,9 meter. De hoogte is marginaal hoger dan een Troll of Triton, dit komt door de grotere wielen die gemonteerd zijn, zodat ook een Titan onder mijn carport doorgaat, deze doorgang is nl 2,3 meter.

Ik had me goed voorbereid op de bezichtiging via allerlei infobronnen op het internet, zodat ik wist waar de zwakke plekken zaten. Iets moois had ik me al zeker niet voorgesteld, voor mij moest de Titan vooral compleet zijn, en het interieur moest mij goed bevallen. Verder moest er een goede basis aanwezig zijn.

Eenmaal aangekomen op het bezichtigings adres was de Titan precies zoals ik me had voorgesteld, maar dan veel langer. Zo’n titan lijkt in werkelijkheid een enorme caravan maar is eigenlijk nauwelijks langer dan een moderne ‘doos’ op wielen. Deze enorme lengte komt door de verhoudingen, een touring is nou eenmaal een slanke verschijning, waardoor de lengte/hoogte verhouding helemaal door de war gaat.
De buitenkant zag er op het eerste oog nog erg goed uit, het is een Titan uit het jaar 1976 zonder bruine vlakken onderaan, dus helemaal wit met blanke ramen erin. Veel mooier dan de latere uitvoeringen met bruin getinte ramen en een bruine onderkant.
Het stof van het hefdak was wel stuk en zal dus vervangen moeten worden. De caravan was gelukkig al op kenteken gezet en de plaat lag erbij.
Binnen in de caravan was het één en al muffe lucht. Volgens de eigenaar had de caravan altijd onder een carport gestaan behalve de laatste weken, maar de ‘nieuwe’ vloer was op een paar plaatsen toch alweer doordrenkt met vocht, wat duidde op lekages.
De vloer was voor het grootste gedeelte vernieuwd met te dik MDF en was ongelijk en dus veel te zwaar, deze moet er direct weer uit dacht ik al meteen.
Het houtwerk van het interieur heeft een mooie kleur, het is een eiken fineer maar door de jaren erg mooi verkleurd, een nieuwe laklaag zal dit nog mooier maken dacht ik. Alles zat er nog in behalve de gordijnen ( zaten in een zak in de kast bleek later). De kussens zijn overtrokken met een donker rode ribstof, niet origineel, en niet mooi. De caravan was voorzien van een ringverwarming en een toilet ruimte.
Toen kwam de buitenkant van mijn inspectie ronde aan de beurt, Onder de caravan was alleen maar ellende te zien, de eigenaar had weggerotte buizen vervangen door aluminium profielen vastgemaakt met popnagels die eigenlijk nergens aan vast zaten. De voorste uitdraaipoten waren weg samen met het bijbehorende frame.Alle dwarsliggers waren op de uiteinden ernstig door roest aangetast. Hier was dus erg veel werk aan.
De vaste ramen waren voorzien van nieuwe rubbers, waardoor dit er allemaal goed uitzag, maar er moest toch ergens water naar binnen komen, maar waar ???
Het achterraam miste een schroef waar naar mijn idee het water naar binnen liep. Het dak (de polyester schaal) was gelukkig in een nog goede staat, net zoals het hefdak, dit zijn onderdelen waar echt niet meer aan te komen is en dus niet te vervangen zijn.
Het onderstel en de dissel zagen er goed uit, maar de banden niet, er zaten oude diagonaal banden op die vol met barsten zaten,vervangen dacht ik. De oplooprem zat vast, maar de handrem functioneerde goed.
Al met al dus een object wat helemaal gedemonteerd en gerestaureerd moest worden, ik zag er wel wat in.

Eerste foto's van de TITAN, direct na aanschaf genomen

Een paar dagen later heb ik de eigenaar van de Titan gebeld en er een bod op gedaan van 450 euro, eigenlijk wilde ik de caravan heel graag hebben, daar ik er een mooi project in zag. Met dit bod ging de eigenaar meteen akkoord en ik was de nieuwe eigenaar van deze in erbarmelijke staat verkerende Titan.

De Titan is net als de Odin een erg zeldzaam touring model, waarbij de Titan op exact dezelfde wijze als de kleinere modellen is opgebouwd uit een gelast buizenframe, spaceframe genaamd, maar dan met een V dissel in plaats van een buisdissel.
De Odin is kwa constructie wel afwijkend van de overige touring modellen, de Odin is opgebouwd op een conventioneel caravan chassis met vloerplaat waarop een spaceframe constructie zit geschroefd, Bij de Odin is chassis en opbouw dus los te nemen van elkaar. De Odin moet eigenlijk meer als een opvolger van de Titan gezien worden.

Interieur van de TITAN

Ik heb direct de eerst volgende zaterdag afgesproken voor het ophalen van de caravan, hij staat ongeveer 100 km van mij thuis. Ik ben hem gaan halen met mijn BMW 520 van bouwjaar 1977, zodat ik meteen een mooie indruk had van de combinatie. Ik vond de BMW erg modern vergeleken met de Titan. Eriba touring modellen lijken ouder dan dat ze zijn, ze hebben een ouderwetse uitstraling en zijn daardoor erg populair bij oldtimer bezitters en liefhebbers net zoals ikzelf.
Het terugrijden met de Titan verliep prima ondanks weigerende oplooprem, op het eerste tankstation heb ik de banden op voldoende hoge druk gezet (3 bar) zodat er daarna veilig met 80~90 km/uur gereden kon worden. De caravan gedraagt zich uitzonderlijk stabiel, en ik vond hem niet zwaarder aanvoelen dan de Triton die we gehad hadden.

Eenmaal thuisgekomen met het object moest natuurlijk eerst het hele gezin de nieuwe aanwinst bezichtigen. Ook de buren waren in no time buiten om te kijken wat ik me nu weer op de kop had getikt.
De caravan is direct naar de achterplaats verhuisd, waar ik meteen begonnen ben met het uitmesten van de caravan.

Ik was in gedachte al bezig met de restauratie.

KIJK VERDER ONDER DE RUBRIEK "VERSLAG" VOOR EEN GEDETAIEERD RESTAURATIE VERSLAG.